വെള്ളിയാഴ്‌ച, നവംബർ 25, 2011

ഡി 12 പരശുറാം എക്സ്പ്രസ്സ്

ട്രെയിനില്‍ നല്ല തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു.
കോട്ടയത്തു നിന്നും അവളോടൊപ്പം  എ.സി. കോച്ചിനു തൊട്ടരികിലുള്ള കമ്പാര്‍ട്ട്മെന്റിലേക്ക് ഞാന്‍ കയറുമ്പോള്‍ ഒരു കള്ളന്റെ ഭാവമായിരുന്നു എനിക്ക്.

ബാത്ത് റൂമുകള്‍ക്കിടയിലെ ഇടനാഴിയില്‍ മുഖാമുഖം നില്‍ക്കുമ്പോള്‍, അവള്‍ കര്‍ച്ചീപ് കൊണ്ട് മുഖത്തെ വിയര്‍പ്പ് ഒപ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

രണ്ട് തവണ ഞാനത് ചോദിക്കാനാഞ്ഞതാണ്. പക്ഷേ അവളുടെ അലസ ഭാവം എന്നെ അതില്‍ നിന്ന് തടഞ്ഞു....

ഞാനിന്ന് പതിവിലും നേരത്തേ കോട്ടയത്തെ ഒന്നാം ഫ്ലാറ്റ്ഫോമില്‍ ഇടം പിടിച്ചെങ്കിലും അവളിപ്പോഴാണ് ഓടിക്കിതച്ച് വന്നത്. അപ്പോഴേക്കും ട്രെയിനും  കടന്നു വന്നിരുന്നു. സംസാരിക്കാനോ ചിരിയ്ക്കാനോ പോലും കഴിയും മുന്‍പ് ട്രെയിനിലേക്ക് കയറുകയായിരുന്നു.

രണ്ട് കൊളേജുകളില്‍ പഠിക്കുന്ന ഞാനും അവളും, മൂന്നു മാസങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് യാദൃശ്ചികമായാണ് പരിചയപ്പെടുന്നത്. പിന്നെ സൗഹൃദമായി, സൗഹൃദം വളര്‍ന്നു, ട്രെയിനിലെ പോക്കു വരവുകള്‍ ഒരുമിച്ചായി... രാവിലേ അവള്‍ തിരുവല്ലയില്‍ നിന്ന് കയറും, വൈകിട്ട് തിരുവല്ലയിലിറങ്ങും, എനിക്ക് പിന്നേയും യാത്രയുണ്ട്...  

ഞാനവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നൊക്കി നിന്നു.
രണ്ട് കമ്പാര്‍ട്ട്മെന്റുകളെ തമ്മില്‍ യോജിപ്പിക്കുന്ന ആ ഇടനാഴിയില്‍ ഇരുട്ടും ചൂടും ആഴ്ന്നു കിടന്നു. എല്ലായിടത്തും തിരക്കായതിനാല്‍ ഇനിയിപ്പോ ഇവിടുന്ന് മാറാനും പറ്റില്ല.

- എന്നിട്ടെന്തായി.
ഞാനവളോട് ചോദിച്ചു
- എന്ത്
- അല്ല, ഇന്നലെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം....?!

മിഠായി ചവയ്ക്കുമ്പോള്‍ ഇടം കവിളില്‍ നിന്ന് വലം കവിളിലേക്ക് അത് മാറ്റിയിടുമ്പോഴെന്നതു പോലെ അവളുടെ കവിളും ചുണ്ടും ഒന്ന് തുടുത്തു. ട്രെയിനിന്റെ "ക്ടക്ക് ക്ടക്ക്" ശബ്ദം, ഞങ്ങള്‍ നിന്ന ഇടനാഴിയില്‍ മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മറുപടിയ്ക്കു വേണ്ടി ഞാന്‍ കാതോര്‍ത്തത് മിച്ചം.

- എന്തേലും ഒന്ന് പറയൂ. അത് എന്തായാലും കുഴപ്പമില്ലെന്ന് ഞാനിന്നലേ പറഞ്ഞായിരുന്നല്ലോ...

വീണ്ടും മൗനം. ഞാന്‍ ചുറ്റുമൊന്ന് നോക്കി. അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തും ആളുകളൊക്കെ നില്‍പ്പുണ്ട്. ചില തെണ്ടികള്‍, ഞങ്ങള്‍ വല്ല ഉഡായിപ്പുമാണോ എന്ന മട്ടില്‍ ഇടം കണ്ണ് കൊണ്ട് ജാഗ്രതയോടെ ഞങ്ങളെ വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാന്‍ പെട്ടന്ന് അവളുടെ അടുത്തേക്ക്, മുഖത്തിനടുത്തേക്ക് ചേര്‍ന്ന് നിന്നു. അവളൊന്ന് ഞെട്ടി.

- പറ ഇഷ്ട്ടമാണെങ്കില്‍ ആണെന്ന് പറ. ഇല്ലെങ്കില്‍  ഇല്ല. എനിക്ക് വയ്യ ഇങ്ങനെ ടെന്‍ഷനടിക്കാന്‍. ഇന്നലെ രാത്രി ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല. നിനക്കറിയാമോ?  ടെന്‍ഷന്‍ കാരണം ഇന്ന് വലിച്ച സിഗരറ്റിന് കണക്കുമില്ല. അല്ലെങ്കില്‍, ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിക്കുന്നതിലും ഭേദം എന്നെ ഇതീന്ന് പിടിച്ചങ്ങ് പുറത്തേക്ക് തള്ള്. നാശം! ഇതിലും ഭേദം അതാ...

- കര്‍ത്താവേ
അവളൊന്ന് നിശ്വസിച്ചു. "ചായ് ചായ്" വിളികളുമായി ചായക്കാരന്‍ പയ്യന്‍ ഞങ്ങളെ കടന്ന് പോയി...

- പറഞ്ഞേ, എന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണോ... ഇല്ലെങ്കില്‍, ഇനി ഞാന്‍ പുറകേ നടക്കാനൊന്നും വരില്ല. ഇന്നത്തോടെല്ലാം തീര്‍ന്നു. ഇനി എന്റെ നോട്ടം പോലും നിന്നെ ശല്യപ്പെടുത്തുമെന്ന് പേടിക്കണ്ട. പക്ഷേ മറുപടി കിട്ടിയേ തീരൂ.

അന്നേരം അവളെന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഒരു ചോദ്യമാണ്.
- ഇഷ്ട്ടമായാ എന്നെ കെട്ടുവോ..?

- അപ്പോ എന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണോ?

- എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. ഇഷ്ട്ടമായാല്‍  കെട്ടുമോന്നല്ലേ ചോദിച്ചുള്ളൂ.

ഞാന്‍  ആവേശം കൊണ്ടു. എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വര്‍ദ്ധിച്ചു...
- കെട്ടാതെ പിന്നെ. നിന്നെ എനിക്ക് അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ്. അതിപ്പോ എങ്ങനെ പറഞ്ഞു ഫലിപ്പിക്കും എന്നെനിക്കറിയില്ല. നിന്നെ കെട്ടുമെന്നല്ല, എപ്പഴും നിന്നെയിങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരിയ്ക്കും. ഞാനിനി പഠിക്കാനൊന്നും പോകുന്നില്ല...

- അയ്യോ...
അവളുടെ ചിരി.
എന്റെ നെഞ്ച് പെരുമ്പറ കൊട്ടി.

- ഒന്ന് പറ....
എന്റെ ശബ്ദം ആര്‍ദ്രമായി. എനിക്ക് വിറയ്ക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.
പനി പിടിച്ചോ? ഞാന്‍ സംശയിച്ചു. ഞാന്‍ എന്റെ നെറ്റിയ്ക്കു മീതേയും, കഴുത്തിലും എന്റെ കൈത്തലം വെച്ച് നോക്കി. ചുട്ട് പൊള്ളുന്നുണ്ട്.

- എന്താ? പനിയാണോ?
അവളുടെ ചോദ്യം.

- എനിക്ക് പനിയായാല്‍ ആര്‍ക്കാ ഇത്ര വിഷമം?

- എനിക്ക് വിഷമമുണ്ട്.

ഒരു കൈത്തലം എന്റെ നെറ്റിയ്ക്ക് മീതേ നീണ്ടു വന്ന് അമര്‍ന്നു.
- ചൂടുണ്ടല്ലോ....
 എന്റെ ശ്വാസമിടിപ്പ് കൂടി. അതോ ശ്വാസം നിലച്ചോ. ഞാന്‍,ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ആ മനോഹരമായ കൈത്തലം കവര്‍ന്നെടുത്ത് അവളോട് ചേര്‍ന്നു നിന്നു. അവള്‍ ചുറ്റുപാടും നോക്കിയിട്ട് കൈ വലിച്ചെടുത്തു.

- അപ്പോ നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണ്..?!

(മറുപടിയില്ല)

- പ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കാതെ പറ. പ്ലീസ്...

കുഞ്ഞൊരു മൗനത്തിന് ശേഷം ആ മറുപടി വന്നു.
- ഉം. ആണ്.....

എന്റെ നെഞ്ചാംകൂട്ടില്‍ പൂത്തിരി കത്തി... 
- ശരിയ്ക്കും..? കര്‍ത്താവേ..?
ഞാന്‍  വീണ്ടും ചോദിച്ചു...

- ഉം. ശരിയ്ക്കും..!
അവളുടെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദം.

- ചുമ്മാ..?

- എന്നാ ചുമ്മാതാ...

- ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് കാര്യമായിട്ടാണോ പറഞ്ഞത്?

- കാര്യമായിട്ടല്ലേ എന്നോട് ചോദിച്ചത്. അപ്പോ കാര്യമായിട്ട് തന്നെയാ പറഞ്ഞതും.
വാക്കുകളില്‍ കുസൃതി

ദൈവമേ.....
ഞാന്‍ നെഞ്ചത്ത് കൈവെച്ചു.

എനിക്കെന്തു ചെയ്യണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.
ഞാന്‍ അവളുടെ വലത്ത് വശത്ത് അവളോട് ചേര്‍ന്നു നിന്നു. അവളുടെ കൈ വിരലുകള്‍ക്കിടയില്‍ എന്റെ കൈവിരലുകള്‍ കോര്‍ക്കപ്പെട്ടു. എന്റെ മുഖം അവളുടെ ചെവിയിലേക്കടുത്തു. മന്ത്രിക്കുന്നതുപോലെ ഞാന്‍ അവളോട് ചോദിച്ചു.

- എനിക്ക് ഈ സന്തോഷം എങ്ങനെ പ്രകടിപ്പിക്കണം എന്നറിയില്ല. മറ്റു വല്ലയിടത്തുമായിരുന്നെങ്കില്‍ നിന്നെ ഞാന്‍ വാരിയെടുത്ത് ഡാന്‍സ് ചെയ്തേനെ. പക്ഷേ ഇവിടെ അത് പറ്റില്ലല്ലോ....

അവളുടെ ചിരി കേട്ടു.

ഞാന്‍ വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു.
- ഒരുമ്മ തരട്ടെ....  കവിളത്ത്....
പെട്ടന്നവള്‍ കണ്ണ് മുഴപ്പിച്ചു.
- യേശുഅപ്പാ.. ഇത് ട്രെയിനാ...

ഞാന്‍ ട്രെയിനിന്റെ മേല്‍ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി ചാരി നിന്നു. എന്റെ സന്തോഷം കാരണം എനിക്ക് ഹാര്‍ട്ട് അറ്റാക്ക് വരുമോ എന്നുപോലും ഒരുവേള തോന്നിപ്പോയി. ജീവിതത്തിലേക്ക് പുതിയ വസന്തം വാതില്‍ തുറന്നു. മലയടിവാരത്തിലെ തണുത്ത കാറ്റിലെ ഈറന്‍  ഞങ്ങള്‍ നിന്നിടത്തെപ്പോലും കുളിരണിയിച്ചു.

ഞാന്‍  ചരിഞ്ഞ് അവളുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് നിന്നു.

അപ്പോഴും  പരശുറാം എക്സ്പ്രസ്സ് തിരുവനന്തപുരം ലക്ഷ്യമാക്കി കുതിച്ച് പായുകയായിരുന്നു...

വെള്ളിയാഴ്‌ച, നവംബർ 18, 2011

ക്യൂരിയസ് കേസുകെട്ട് ഓഫ് ബെഞ്ചമിന്‍ എസ്.ഐ.

ബെഞ്ചമിന്‍ എസ്. ഐ. അലറി.
ഗ്ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍ര്‍.................

എസ്. ഐ.യുടെ അലര്‍ച്ച കേട്ട് ലോക്കപ്പില്‍ കിടന്ന ആംബ്രോസ് അറുമുഖം നടുങ്ങി വിറച്ചു.

- പേടിക്കണ്ട,
ബെഞ്ചമിന്‍ എസ്. ഐ. ലോക്കപ്പിലേക്ക് നോക്കി സൗമ്യമായി പറഞ്ഞു.

- ഇന്ന് ട്വിറ്ററില്‍ ഇടേണ്ടുന്ന ഗര്‍ജ്ജനമായിരുന്നു ഇത്. ഇടയ്ക്ക് നെറ്റ് കട്ടായത് കൊണ്ട് ഞാനങ്ങ് ലൈവ് അപ്ഡേഷന്‍ കൊടുത്തെന്നേയുള്ളൂ...

- ഹൊ! ഞാനങ്ങ് പേടിച്ച് പോയി...
ആംബ്രോസ് നെഞ്ചത്ത് കൈ വെച്ചു

ബെഞ്ചമിന്‍ എസ്. ഐ. തുടര്‍ന്നു.
- എന്നെ നിങ്ങളെന്തിനാണിങ്ങനെ പേടിക്കുന്നതെന്ന് അറിയില്ല. പേടിക്കണ്ട അനിയാ.  ഞാന്‍ നിങ്ങളെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. ഇവിടുത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യലും, തെറി പറയലും, ഇടിയും, ഉലക്കയ്ക്കുരുട്ടലുമെല്ലാം ട്വിറ്റര്‍  അപ്ഡേഷന്‍സ് വഴിയാണ്. ഇതൊരു ഹൈ ടെക് പോലീസ് സ്റ്റേഷനാണ്. ഇവിടുത്തെ പോലീസും പ്രതിയുമെല്ലാം
ഇന്റര്‍നെറ്റ് ഉപഭോക്താക്കളാവണം.  അതിനാണ് ലോക്കപ്പിനുള്ളിലും ലാപ് ടോപ് വെച്ചിട്ട്
നിങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം  ഇ-മെയിലും പാസ് വേഡും എടുത്ത് തരുന്നതും, ഇന്റര്‍നെറ്റ് ഉപയോഗിക്കാന്‍
പഠിപ്പിക്കുന്നതും.   നിങ്ങളെയൊക്കെ ഞാന്‍ ട്വിറ്ററുപയോഗിക്കാന്‍ പടിപ്പിച്ചതു പോലും അതിനാണ്.  ചോദ്യവും ഉത്തരവും ആവശ്യവും അനാവശ്യവും എല്ലാം ഇനി ട്വിറ്ററിലൂടെ മതി. ഓകെ?! അപ്പോ ചോദ്യോത്തരം തുടങ്ങാം. ആംബ്രോസ് ട്വിറ്റര്‍ ലോഗിന്‍ ചെയ്തല്ലോ..?

ആംബ്രോസ്
- ചെയ്തു സാര്‍...!

ബ്ബെഞ്ചമിന്‍ എസ്. ഐ. ട്വിറ്ററില്‍ ടൈപ്പി.

Benjamin S.I.:
aaradaa pattee mariyede mula moshttichath?

ambros arumukham:
ങേ? അയ്യേ, സത്യമായും ഞങ്ങള്‍  അത് മോഷ്ട്ടിച്ചിട്ടില്ല സാറേ.. ചെ

Benjamin S.I.:
സോറി. ഒരക്ഷരം മാറിപ്പോയതാ. ഇതാ ഞാന്‍ മംഗ്ലീഷില്‍ ടൈപ്പാത്തത്. മുലയല്ല മാല... ആരാടാ പട്ടീ മറിയേടെ മാല മോഷ്ട്ടിച്ചത്?

ambros arumukham:
i dont no saaar. mariyaas maalaa ees njaan mottichittilla

Benjamin S.I.:
well ഗുഡ് ഇംഗ്ലീഷ്. you keep it up.

ambros arumukham:
well saaar well...

Benjamin S.I.:
നിനക്ക് വില്‍സ് വേണോ?

ambros arumukham:
no saaar. Well saaar Well ennaa paranjath.

Benjamin S.I.:
യെസ്. പറയൂ. മറിയേടെ മാല എവിടാണൊളിപ്പിച്ചത്?

ambros arumukham:
മോട്ടിച്ചാ അന്നേരം തന്നെ ഞാന്‍  വില്‍ക്കും. അതാ എന്റെ സ്റ്റൈല്‍. ഒളിപ്പിക്കാറില്ല

Benjamin S.I.:
പറഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍  തെണ്ടീ നിന്നെ ഞാന്‍ ചവിട്ടും. മാല ഞാന്‍ പൊക്കും

ambros arumukham:
പിന്നേ. സാര്‍ ഊ...........ട്ടീപ്പോയാലും കിട്ടുകേല.

Benjamin S.I.:
what?

ambros arumukham:
not..!

Benjamin S.I.:
എന്നെ നിനക്ക് ശരിക്കറിഞ്ഞു കൂട. പറയെടാ ചെറ്റേ. മാലയെവിടെ?

ambros arumukham:
njaan eduththillennu ethra praavasyam paranju?

Benjamin S.I.:
pinne ninte thanthayaanodaa atheduththath?

ambros arumukham:
തന്ത മാല മോഷണം ചെയ്തിട്ടില്ല. കിണറ്റു കരേലെ മോട്ടറു മോഷ്ട്ടിച്ച് മറിച്ച് വില്‍ക്കലാരുന്നു തന്തേടെ പണി

Benjamin S.I.:
athu shari.

ambros arumukham:
:)

Benjamin S.I.:
do you want coffee?

ambros arumukham:
എന്താ?

Benjamin S.I.:
കാപ്പി വേണോന്ന്?

ambros arumukham:
വേണ്ട സാര്‍. ഒരു ഓ.സി.ആറു വാങ്ങിത്തന്നാ ഉപകാരമായിരുന്നു.

Benjamin S.I.:
ജവാന്‍ മതിയോടാ?

ambros arumukham:
ജവാനടിച്ചാ മിക്സ് ചെയ്യാന്‍ സെവനപ്പ് വേണം സാറേ. ഇല്ലേ എറങ്ങുകേല. ഒരു പാക്കറ്റ് ഫില്‍ട്ടറും മസ്റ്റാ.

Benjamin S.I.:
എങ്കി ലിക്കര്‍ വാങ്ങാന്‍ ഞാനാളെ വിടാം. പക്ഷേ, നീ പറ മറിയേടെ പത്ത് പവന്റെ മാല എവിടെ?

ambros arumukham:
ഓ, സാറിന്റെയൊരു കൊറിയേം, കൊറിയേടെ മാപ്പും.... എനിക്ക് മടുത്തു..

Benjamin S.I.:
ha ha ha.. nice comady. i like you

ambros arumukham:
:)

Benjamin S.I.:
ഓകെ പറ. മാല...?

ambros arumukham:
സാറിന്റെ പറച്ചിലു കേട്ടാത്തോന്നും സാറിന്റെ ഭാര്യേടെ മാലയാ ഞാനടിച്ച് മാറ്റിയതെന്ന്.

Benjamin S.I.:
എന്റെ ഭാര്യേടെ മാലയല്ല, എന്റെ ഭാര്യേത്തന്നെ അടിച്ച് മാറ്റിയാ  എനിക്കിത്ര വിഷമമില്ല ഡാഷ് മോനെ. അത് ഔട്ട് ഓഫ് കവറേജാ.

ambros arumukham:
:(

Benjamin S.I.:
ഈ മാല എനിക്ക് കണ്ടെത്തിയേ പറ്റൂ. പന്ന... പൊലയാടി മോനേ

ambros arumukham:
............................ :(

Benjamin S.I.:
പറയെടാ താ......ന്തോന്നീ ആ മാല എവിടാ വെച്ചേക്കുന്നെ.?

ambros arumukham:
എനിക്ക് അറിയില്ല സാറേ... സത്യമായിട്ടും എനിക്കറിയില്ല.

Benjamin S.I.:
നിന്നെ ഞാനിന്ന് ഉലക്കയ്ക്കുരുട്ടും കഴുവേറീക്കടെ മോനെ. പറയെടാ പന്ന പൂ......ന്തേനരുവീ.....

ambros arumukham:
അയ്യോ എന്നെ ഇടിക്കല്ലേ

Benjamin S.I.:
ട്വിറ്ററു വഴി നിന്നെ ഇടിച്ചുരുട്ടീട്ടേയുള്ളു ബാക്കി കാര്യം

ambros arumukham:
ayyo

Benjamin S.I.:
ഡിഷും... ആ.. ബിഷും.. ടിഷ്യൂം... ആ... ഡപക്കാ.. ഡുംകാ.. ഡിഷ്ക്കാ... പിഷ്ക്കാ...

ambros arumukham:
ayyo. kollalle.... :(

Benjamin S.I.:
ninne njaaninn ulakkaykkuruttum. maiguneshaaa...

ambros arumukham:
ഇനിയെന്നെ ട്വിറ്ററു വഴി തല്ലല്ലേ സാറേ... ഞാനാ വഴിക്ക് പോയിട്ട് പോലുമില്ല. കഴിഞ്ഞ ബുധനാഴ്ച്ച ഞാനവസാനമായ് മോട്ടിച്ചത് മൂന്നുകുല തേങ്ങയാ...

Benjamin S.I.:
നിന്റെ മൂന്നു കുല പൊട്ടറ്റോ ഞാനിന്ന് പൊട്ടിക്കും ചെറ്റേ.

ambros arumukham:
സാറിനെന്താ മറിയേടെ മാലയോട് ഇത്ര ഇത്. ഈ കേസ് തെളിയിച്ചാ പ്രമോഷന്‍ കിട്ടുമോ?

Benjamin S.I.:
പ്രമോഷനല്ലടാ പുല്ലേ. മാല കിട്ടിയില്ലേ ഒരു ഡൈവോഴ്സ് നടക്കും...! :(

ambros arumukham:
ഡൈവോഴ്സോ? എന്തിന്

Benjamin S.I.:
ശ്ശെ. നിന്നോട് ഞാനതെങ്ങനെ പറയും... പറയാതിരുന്നാലും ശരിയാവില്ല... :(

ambros arumukham:
tell me saaar...   :)

Benjamin S.I.:
nee english okke padichu poyallo. good!

ambros arumukham:
:) താങ്ക്സ്. പറയൂ സാറേ... എന്താ മാലേം സാറും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം?

Benjamin S.I.:
എടാ ആംബ്രോസേ, ഈ മറിയേമായിട്ട് എനിക്കൊരു ചെറിയ സെറ്റപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഒരവിഹിത ബന്ധം!

ambros arumukham:
my dog?!

Benjamin S.I.:
നാലു ദിവസം മുന്‍പ് എന്റെ പെംബ്രന്നോത്തി കരിസ്മാറ്റിക്ക് ധ്യാനം കൂടാന്‍  ചാലക്കുടിക്ക് പോയി. അന്നേരം...

ambros arumukham:
അന്നേരം?

Benjamin S.I.:
അന്നേരം അവളൂരി ഷെല്‍ഫേ വെച്ചിട്ട് പോയ പത്ത് പവന്റെ മാല, ഞാനെടുത്ത് മറിയേടെ കഴുത്തിലിട്ടു.

ambros arumukham:
saaaro?  enthinu?

Benjamin S.I.:
മറിയക്കെങ്ങാണ്ടും കല്യാണത്തിന് പോകാനാണെന്നും പറഞ്ഞ്.
രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ തിരിച്ചു തരാനിരുന്നതാ മറിയ.

ambros arumukham:
ennitt?

Benjamin S.I.:
എടാ അവളത് തിരിച്ച് തരാനിരുന്നതിന്റെ തലേന്ന് അത് മോഷണം പോയി. അവളുടെ വീട്ടീന്ന്.. :(

ambros arumukham:
അമ്മേ... :(

Benjamin S.I.:
നീയാണിവിടുത്തെ വല്യ മോഷ്ട്ടാവ്. അതാ നിന്നോട് ചോദിക്കുന്നെ..
മാല എവിടാന്ന് പറയെടാ കഴുവേറീ?

ambros arumukham:
ഞാനെടുത്തിട്ടില്ല സാറേ. അമ്മയാണെ സത്യം.

Benjamin S.I.:
che!!! pinnaaraa ath cheythath??? ഇനിയിപ്പോ എന്തു ചെയ്യും? :(  

ambros arumukham:
എന്നാപ്പിന്നെ, അത് സ്വന്തം വീട്ടീന്ന് മോഷണം പോയെന്ന് ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞാപ്പോരേ...

Benjamin S.I.:
അത് പറ്റില്ല. വീട്ടിലെപ്പോഴും കാവലിന് ആളുള്ളതല്ലേ. ആരും കേറില്ല. തന്നേമല്ല...

ambros arumukham:
...?

Benjamin S.I.:
തന്നേമല്ല.., ആ മാല സേഫായിട്ട് അവളു വെച്ചതാ. അത് അവിടുന്ന് പോകാനൊരു ചാന്‍സുമില്ല. എനിക്കും അവള്‍ക്കുമേ അറിയൂ അത് വെച്ചിരുന്ന ഇടം.

ambros arumukham:
അതുശരി! ഇനിയിപ്പോ എന്തു ചെയ്യും. ഞാനെന്തായാലും മറിയേടെ മാല മോഷ്ട്ടിച്ചിട്ടില്ല. അതെനിക്കുറപ്പാ.

KOVALAM KOCHAPPI:
ഹായ് ഫ്രെണ്ട്സ്. :)

Benjamin S.I.:
....?

ambros arumukham:
....?

KOVALAM KOCHAPPI:
ഹായ് ഫ്രെണ്ട്സ്. :)

ambros arumukham:
ഇതാരാ ഇടയ്ക്കു കേറി വന്നേക്കുന്നെ

KOVALAM KOCHAPPI:
ഞാന്‍ കോവളം കൊച്ചാപ്പി. :D

Benjamin S.I.:
കോവളം കൊച്ചാപ്പിയോ? തനിക്കെന്താ ഇവിടെ കാര്യം. ഇവിടെ ചോദ്യം ചെയ്യല്‍ നടക്കുകയാണ്. ഞാന്‍ പോലീസാണ്...

KOVALAM KOCHAPPI:
അത് അറിഞ്ഞോണ്ട് തന്നാ വന്നത്. നിങ്ങള് ആ പാവത്തിനെ തല്ലണ്ട കാര്യമില്ല..!

Benjamin S.I.:
അതു പറയാന്‍ നീയാരാടാ ചെറ്റേ. പോലീസുകാരെ പഠിപ്പിക്കുന്നോ? കള്ള റാസ്ക്കല്‍.

KOVALAM KOCHAPPI:
ഞാനൊന്ന് പറയട്ടെ സാറേ. ചൂടാവാതെ... നിങ്ങളുദ്ധേശിക്കുന്ന മാല എന്റെ കയ്യിലുണ്ട്. മറിയേടെ കഴുത്തിക്കിടന്ന പത്തു പവന്റെ മാല. ha ha..

Benjamin S.I.:
ദൈവമേ.. നിന്റെ കയ്യിലോ. നീയാരാ? നീയേതാ? അതിങ്ങ് താടാ റാസ്ക്കല്‍!!!

KOVALAM KOCHAPPI:
അത് തരില്ല സാറേ. അത് ഞാനടിച്ച് മാറ്റിയതൊന്നുമല്ല. മറിയ എനിക്ക് ഗിഫ്റ്റ് തന്നതാ.

ambros arumukham:
എന്റെ സാറേ ചതിച്ചോ

Benjamin S.I.:
ഗിഫ്റ്റ് തന്നതോ? മറിയയോ? ഡാഷത്തരം പറയരുത് തെണ്ടീ.....

KOVALAM KOCHAPPI:
ha ha. saaru choodaavaathe.  ath enikk mariya thannathaanu saare.

Benjamin S.I.:
എന്തിന്? എന്തിന് നിനക്കത് മറിയ തരണം? ഞാനിത് വിശ്വസിക്കില്ല.

KOVALAM KOCHAPPI:
നിങ്ങളും മറിയയും തമ്മില്‍ അറിയുന്നതിനു മുന്‍പ് തൊട്ടേ ഞാനും മറിയേമായിട്ട് ഇച്ചിരെ... സംതിങ്ങ് സംതിങ്ങ് ഒക്കെയുള്ളതാ.. :D

Benjamin S.I.:
pokriththaram parayaruth..!

KOVALAM KOCHAPPI:
പോക്രിത്തരമോ? ഹഹ. സാറു മറിയക്കൊരു ഉപഹാരം ചെയ്തു. മറിയ എനിക്കൊരു പലഹാരം തന്നു. അത്രേയുള്ളൂ ഹഹ്ഹ്
:D

Benjamin S.I.:
എടാ പുല്ലേ സൈബര്‍ സെല്ലുപയോഗിച്ച് നിന്നേം, നീ പൊക്കിയ മാലേം ഞാന്‍ കണ്ടു പിടിക്കും. നിന്റെ അണ്ഡം കീറും..!!!

KOVALAM KOCHAPPI:
ഉവ്വ ഉവ്വ. എങ്കില്‍ ഞാനീ ചാറ്റിന്റെ പ്രിന്റ് സ്ക്രീനെടുത്ത് സാറിന്റെ വൈഫിന് അയച്ചു കൊടുക്കും. അന്നു തീരും സാറിന്റെ കുടുംബ ഭദ്രത. ഹ്ഹ്ഹ്

Benjamin S.I.:
ദൈവമേ. നീയെന്തൊക്കെയാ  പറയുന്നത്. എനിക്ക് വല്ലാതെ വരുന്നു...

ambros arumukham:
saaare, ivan pani paalum vellaththil tharuvaannu thonnunnu

Benjamin S.I.:
ഇനിയിപ്പോ എന്തു ചയ്യും. ഞാനെന്ത് തരണം നിനക്ക്?

KOVALAM KOCHAPPI:
എനിക്കൊന്നും തരണ്ട. ഞാനീ മാലയും തിരിച്ച് തരില്ല! സാറിന് ഇഷ്ട്ടം പോലെ കാശൊണ്ടല്ലോ, വേറൊരെണ്ണം വാങ്ങി ഭാര്യയ്ക്ക് കൊട്..

Benjamin S.I.:
അയ്യോ?! :(

KOVALAM KOCHAPPI:
അപ്പോ ഞാന്‍ പോകുന്നു. ഗുഡ് ബൈ!  ഹാ ഹാ...
:D

Benjamin S.I.:
ഡാ..

Benjamin S.I.:
ഏയ്... എടോ...

Benjamin S.I.:
എടാ കൊച്ചാപ്പീ... പോയോ...

Benjamin S.I.:
ചെ! ആ മൈ___ ന്‍  പോയി  :(

ambros arumukham:
ഇനിയിപ്പൊ എന്ത് ചെയ്യും സാറേ?

Benjamin S.I.:
എടാ ആ മറിയ ഒരു കേസുകെട്ടാരുന്നെങ്കിലും ഇത്ര വല്യൊരു കേസുകെട്ട് എനിക്കിട്ട് പണിയുമെന്ന് സ്വപ്നത്തില്‍ പോലും ഞാനോര്‍ത്തില്ല

ambros arumukham:
അപ്പോ എനിക്കിനി പോകാമല്ലോ സാറേ... :)

Benjamin S.I.:
നീ പോകുന്നതല്ലല്ലോ വിഷയം. അവളറിഞ്ഞാല്‍ എന്റെ കാര്യം പോക്കാ. എന്തൊരു കേസുകെട്ടാണിത്. കര്‍ത്താവേ....

Benjamin S.I.:
ഹെഡ് കോണ്‍സ്റ്റബിള്‍, എനിക്കൊരു ഉപ്പു സോഡാ വാങ്ങിച്ചോണ്ട് വാടോ...